رابطه شرم، خود دلسوزی و عدم تحمل بلاتکلیفی با نگرش‌های خوردن دانش آموزان دختر

یافته‌های پژوهشی نشان می‌دهد دختران نوجوان برای ابتلا به شکل‌های متنوع رفتارهای خوردن مستعدند زیرا آن‌ها به چالش‌های مربوط به‌اندازه، شکل و ظاهر فیزیکی حساس هستند. این پژوهش باهدف بررسی نقش شرم، خود دلسوزی و عدم تحمل بلاتکلیفی در آسیب‌شناسی نگرش‌های خوردن دانش آموزان دختر انجام شد. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود و جامعه آماری آن را کلیه دانش آموزان دختر سال سوم مقطع متوسطه شهر بیرجند در سال تحصیلی 96-1395 تشکیل داد. با توجه به حجم جامعه و بر مبنای استفاده از جدول کرجسی/مورگان حجم نمونه 259 برآورد شد. برای گردآوری داده‌ها از مقیاس شرم از تصویر بدنی دیورت و همکاران (2015)، مقیاس شرم از دیگران متیوس و همکاران (2015)، مقیاس خود دلسوزی رایس و همکاران (2011)، مقیاس تحمل‌ناپذیری بلاتکلیفی کارلتون و همکاران (2007) و پرسشنامه نگرش‌های خوردن گارنر و همکاران (1979) استفاده گردید. برای بررسی فرضیه‌های پژوهش تحلیل رگرسیون چندگانه بکار رفت. تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که شرم از تصویر بدنی، خوددلسوزی سازگارانه و شرم از دیگران در پیش‌بینی نگرش‌های خوردن نقش دارند و روی‌هم 32 درصد از واریانس این نگرش‌ها را تبیین کردند، اما خوددلسوزی ناسازگارانه و عدم تحمل بلاتکلیفی در تبیین این ارتباط نقشی نداشت. این یافته‌ها بر نقش تسهیل‌کننده توانایی‌های خود دلسوزی و اثرات بیماری‌زای شرم از تصویر بدنی و شرم از دیگران در نگرش‌های خوردن دانش آموزان تأکید دارد.